در این جا چیزی در باره ی جلال آل احمد خواندم. نوجوان که بودم عاشق نوشته های آل احمد بودم. یادم هست که گاه به آخر کتاب ها می رفتم و در فهرست نام ها نام او را جست و جو می کردم . می خواستم بدانم در متن کتاب از او یا در باره ی او هم سخنی هست یا نیست. کار ِ خانه گی ام را که می نوشتم سعی می کردم مثل آل احمد بنویسم. نمی دانم کتاب " غروب جلال" نوشته ی سیمین دانشور را چند بار خواندم.
استانبول ۳- خوش می گذرد؟ یا کسی اینجا کتاب نمی خواند ...
-
برنامه امروز دیدن ایاصوفیاست. قرارم این بود که نه صبح آنجا باشم اما الان
ده است و تلفن به چارج است و مغزم هنوز به ساعت دی سی کار می کند. خانه ام در
سکوت...
۲ نظر:
وقتی چند سال پیش کتاب غربزدگی آل احمد را میخواندم, به بسیاری نظریاتی برخوردم که ادوارد سعید آن را در نظریه ی اورینتالیزم خود بیان کرده است و به نحوی عناصر محوری این نظریه اند. برایم جالب بود: یعنی این که آل احمد حرف های جدی برای گفتن داشته. حد اقل بعضی حرفهایش.
پس از تاراج کبیر شهر کابل ، راهی سمت شمال شدم و دو سه ماه بعدتر در شهر ماسکو بودم ، فقط با یک دست لباس و بس . پنج سال کار کردم و با خورجینی از کتاب در پشت و عصایی در مشت به کانادا رسیدم . در خورجین تا توانستم شریعتی و آل احمد آوردم با خود که همین اکنون همه روی قفسه به من زل میزنند . دریغ از این همه صرف وقت .
از خوانش کتاب های دکتر « آرامش دوستدار » دانستم که معلم و آل احمد که خود را حافظان فرهنگی منافع و مصاله همه گان شناخته اند و عنان هدایت عوام الناس را به دست گرفته بودند ، پیش از آن که حتا بو برده باشند عنان فرهنگی خود شان به دست کیست . قیام شوریده سرانه و بی لگام شده در ایران به پیشوایی و قیمومیت روحانیت اعظم نشان داد که روشنفکران این خطه کیفیتن به همان اندازه عامی هستند که عوام روشنفکر .
« درخششهای تیره - برگه 246 تا 300 » زیر فرنام « دارو ندار فکری ما »
« آغاز دورۀ کنونی دورۀ « روشنفکری » و پایان دورۀ کنونی اش :
فتحعلی آخوند زاده وجلال آل احمد . برگه 151 .
« امتناع تفکر در فرهنگ دینی » « خویشاوندی پنهان » « ملاحظات فلسفی در علم تفکر و دین » و ... را میتوان از آدرس : کتاب دات کام . سفارش داد .
شاد کام باشید .
کمال کابلی .
ارسال یک نظر